Met een klein half uurtje vertraging kwamen we in de hoofdstad van Mongolië aan. We wisten dat Bert niet op het perron zou staan dus we hebben direct richting gezet naar de uitgang. Vlak bij de uitgang zagen we al iemand staan, die direct:'Goede morgen' tegen ons zei. Toen wisten we dat dit Bert moest zijn, waar we 2 nachten in een Ger zouden verblijven in het Nationaal Park Terelj. Na een hobbelrit van 1,5 uur en de Mongoolse top 40 uit de luidsprekers werden we, inclusief bagage, overgezet op de bruidskoets. Deze bestond uit 2x een paard en platte kar en de koetsiers die hoogbejaard waren. Maar ze waren jong genoeg om een onderlinge snelheidswedstrijd te houden. Onze koetsier koos daarom af en toe een kortere weg, maar met meer hobbels en kuilen. 5 keer zijn we de rivier overgestoken en kon Wilja zich nog net vastgrijpen aan Ferry zijn rugzak om te voorkomen dat ze achterover van de kar af zou vallen. Echt een hele leuke rit. Het kamp van Bert bestaat uit 8 Gers en onze Ger is zo groot dat er 4 bedden in staan. Gelukkig voor dit pasgetrouwde stel hoeven ze deze niet te delen met anderen. Bij aankomst kregen we direct thee en wat brood te eten. De tijd voordat de lunch weer geserveerd werd, hebben we gebruikt om de benen te strekken en te genieten van het zonnetje. Bij de lunch (pastasalade en tosti's) schoven er nog 8 Nederlanders aan waarvan we er 6 al eerder in Listvyanka gezien hadden. Daarna zijn we naar de top geklommen van een berg die vlak bij het kamp was met als beloning een schitterend uitzicht op het gerkamp en de vallei met als toetje een paar prachtige roofvogels. Het diner bestond uit rauwkostsalade, bloemkool, aardappels en runderrollade. Bij het kampvuur hebben we met zijn allen nog even de melkweg, jupiter en satellieten doorgenomen en wat de reiservaringen tot nu toe zijn. De kachel in de ger is aangemaakt, heerlijk. Het is toch aardig koud geweest vannacht en met een paar onweersbuien erbij en regen heeft iedereen weer een mooi verhaal 's ochtends. Lekker met z'n tienen ontbeten en daarna gevoetbald met Edwin en Rob en Timo, de zoon van Bert. Hier waren we allemaal zo warm van geworden dat een lekkere afkoeling in de rivier noodzakelijk was. 's Middags slaat het weer om en wordt er een kleine jeepsafari georganiseerd. In een hele oude Russische auto door het Terelj Park, je wordt echt door elkaar geschut, dwars door rivieren heen, maar werkelijk schitterend. Gezellig met z'n allen in 1 Ger haasbiefstuk gegeten met sperziebonen, doperwten en worteltjes en sla, buiten is het namelijk veel te koud. Maar de het is hier goed vertoeven, kleinschalig en ongedwongen. Geen grote'Gerdorado's', die hier aan de doorgaande weg te vinden zijn. Woensdag was het alweer tijd om afscheid te nemen van het rustige platteland van Mongolië en naar UB (Ulaan Baatar) te gaan. Er was ons al verteld dat je de stad in een halve dag aardig kon doorkruisen. Samen met Marjan en Cor zijn we eerst naar de locale reisagent gegaan, omdat er verwarring was ontstaan over de vertrektijd van de trein. We hadden nl hetzelfde treinnummer alleen zou onze trein een uur later vertrekken, volgens onze reispapieren. Ja hoor!!! Het bleek verkeerd in onze papieren te staan. Zucht. Wij vertrekken dus om 7.15 ipv 8.15 uur. Hadden we daar mooi gestaan met ons goede gedrag. Gelukkig is dat ook weer opgelost en hebben we voor Cor en Marjan ook een transfer geregeld. Na een rondje stad zijn we neergeploft in het State Departement Store. Free Wireless en heel goedkoop eten.3,50 euro voor een lamsschotel met rijst en 2 drankjes. Zo komen we niet echt van ons Mongools geld af. Morgen op weg naar Beijing!